Dostluk sımsıcak ve kocaman bir kavramdır. Yazıldığı kadar kolay değildir. Ve zor bulunur hayatta. Gerçek bir dost, sen gülerken seninle gülen, sen ağlarken seni güldürmeye çalışan değildir. Gerçek dost sen ağlarken seninle ağlamayı bilmelidir. Ancak aynı duyguları yaşarsan anlayabilir ve dost olabilirsin. Aslında bu kadar ince bir çizgidedir dostluk. Beraber gülüp beraber ağlamak gerekir. Beraber saçmalayabilmektir yeri geldiğinde. Açık sözlü olup kalp kırmamaktır.

Uzakta bile olsan varlığını hissettirmektir. Yan yanayken boşvermektir dünyanın bütün gamını kederini. Bir çocuk kadar masum olabilmektir aslında. Objektif olup ama kendini her zaman onun yerine koymaktır. Kendinden önce onu düşünmektir. Güvendir dostluk, saygıdır. Paylaşmayı bilmektir. Yürek gerektirir dostluk, emek ister. Özenle tek tek inşa edilir dostluk bağları zaman gerektirir. Sığındığımız bir limandır aslında dostluk, sapasağlam olması gerekir. Öyle ufacık sarsıntılar etkilememelidir. Kaya gibi olmalıdır. Ne kadar sağlam olursa o kadar gerçektir dostluk. Hiç birşey yıkamaz öyle kolay kolay..

Öyle bir dost edinmeliyiz ki hayatta; Hem burda hemde ahirette cennetin anahtarı olmalı bize.