Hepimizin hayatında bir aşkı olmuştur mutlaka. Hele birde o ilk aşk yok mu? Sana beyninle, kalbin arasında motif dokudur resmen. Kalbine söz geçiremez olursun. Bildiklerini unutturur, aptal eder insanı. Birde herkesin bildiği bir şey var ki unutulmaz ilk aşklar. Çünkü onda öğrenirsin sevmeyi onda tanırsın aşkı. Bu yüzden zor gelir onu unutmak. Kalbinin atışlarını ilk o değiştirmiştir. O öğretmiştir aşktan uçmanın keyfini. Onla kesilmiştir ayakların yerden. Onla gülmüş onla ağlamışsındır. Hiç  sevmediğin halde onun sevdiği şarkıyı ezberlemişsindir.

Onun baktığını görür olmuşsundur. Onun söylediği güzel bir söz aylarca aklında kalır ilk gün ki gibi anlamlı olur. Hiç bitmesin istersin. Bitse bile kabul etmez hep kalbinde yaşatırsın. Belki uzun zaman sonra acısı hafifler belki eskisi gibi olmaz ama yinede unutamazsın. Kalbinde, aklında hep kalır. Adını duyduğunda buruk bir gülümseme olur yüzünde . O ve onla olan herşey canlanır ansızın gözünde. İçinde buruk bir sevda kalır çoğu zaman. Ama yinede acısıyla, tatlısınla hep hatırlamak istersin hiç unutmamak. Unutmamak için elinden geleni yaparsın.  Bazen keşke dersin keşke yine biz olsak. Biz olsak da yine öyle mutlu olsak. Hep senin için tek aşk olur o. Belki seversin ondan sonra ama onun gibi sevemezsin. Tek, ilk ve son aşk olur adeta. Onda ki heyecanı, mutluluğu, aşkı bulamazsın başkalarında.